Dzień zapowiada się słonecznie, choć z początku pojawiać się mogą małe opady deszczu utrudniające wstanie z łóżka. Gdy sytuacja się już ustabilizuje (i napiję się czarnej jak bezgwiezdna noc kawy) w pełni mogę cieszyć się tym, co ten dzień mi zaoferuje. Podszyta wiatrem pędzę do pracy gdzie wpadam do biura jak burza z piorunami, by szef nie zauważył, że trochę się spóźniłam. Lekko wzburzona jak morze podczas sztormu, próbuję opanować sytuację i obniżyć swoje ciśnienie. Wdrażam się w prąd pracy, czas mija szybko i zanim się zorientuję, zegar wybije 17.00. Rozpromieniam się jak czerwcowe słońce spadające na skąpane rosą pola i idę do domu. Po drodze kupuję sobie pączka posypanego białym śniegiem cukru pudru, który wygląda jak ośnieżone wzgórze- co uświadamia mi, że zima w tym roku zapowiada się wyjątkowo śnieżnie (istny winter wonderland!) Po przyjściu do domu kładę się na kanapie i po chwili spokoju dzwonię do Kasi by z prędkością 70km/h wpadła do mnie na podwieczorek i herbatę o dokładnie 95 stopniach Celsjusza. Taka podobno jest najlepsza. Tak oto kończy się mój dzień, jutrzejszy zapowiada się nieco bardziej pochmurnie (mam wizytację w pracy) ale życzę Wam wszystkim miłego dnia i dużo ciepła :)

Dzień zapowiada się słonecznie, choć z początku pojawiać się mogą małe opady deszczu utrudniające wstanie z łóżka. Gdy sytuacja się już ustabilizuje (i napiję się czarnej jak bezgwiezdna noc kawy) w pełni mogę cieszyć się tym, co ten dzień mi zaoferuje. Podszyta wiatrem pędzę do pracy gdzie wpadam do biura jak burza z piorunami, by szef nie zauważył, że trochę się...

Otwieram oczy.... Wakacyjny ranek, pełen słońca, niewiarygodnie błękitnego nieba i zapachu kwiatów z ogrodu. Ani jednej chmurki....Szczęśliwa zanurzam się w tym dniu ,jak pływak w morzu. W drodze na spacer jest coraz cieplej, promienie słoneczne są intensywne, czuć woń owoców cytrusowych. Idę rozmarzona, pełna energii. Telefon o nowej pracy i lekki deszczyk jest orzeźwiającą zmianą ,która czyni spokojny dzień jeszcze piękniejszym. Moja świadomość, że spełniło się wielkie marzenie, uściski bliskich, szczęście w sercu a przede mną najprawdziwsza tęcza. Jest idealnie !Nie zawsze tak bywało. Pamiętam burzliwe chwilę, kiedy przyszłość wydawała się przygnębiająca niczym jesienny dzień, zasnuta mgłą, moje łzy na policzkach, bo nic się nie udaje i ten ulewny deszcz za oknami....Uczucie chłodu ,jak by mroźna Królowa Śniegu przejechała swymi saniami tuż obok mnie i sprawiła, że zamarznę. Teraz jest już dawno wieczór, mam przy sobie wszystkich, których kocham i spoglądam na cudowny księżyc i gwiazdy, które najpiękniejsze są w sierpniu.To taki cudowny czas w roku....

Otwieram oczy.... Wakacyjny ranek, pełen słońca, niewiarygodnie błękitnego nieba i zapachu kwiatów z ogrodu. Ani jednej chmurki....Szczęśliwa zanurzam się w tym dniu ,jak pływak w morzu. W drodze na spacer jest coraz cieplej, promienie słoneczne są intensywne, czuć woń owoców cytrusowych. Idę rozmarzona, pełna energii. Telefon o nowej pracy i lekki deszczyk jest ...

1. Burzliwa pobudka
2. Tornado w przygotowaniach do wyjścia
3. Prędkość wiatru w drodze na busa
4. Spadek ciśnienia podczas drogi
5. Wzrost ciśnienia po przekroczeniu drzwi firmy
6. Letnia aura - słonecznie i przejściowe burze z piorunami podczas godzin spędzonych w pracy, czasem spotykane tsunami, sztormy i gradobiecie!
7. Morska bryza i napływ świeżego powietrza po wyjściu z pracy
8. Ciepły, orzeźwiający deszcz i unormowanie temperatury podczas miło spędzanego czasu z rodziną
9. Domowe sprzątanie po tornadzie, które nawiedziło nasz dom i narobiło niezliczonych szkód plamiąc podłogę, brudząc talerze i wyjmując wszystkie dostępne kubki i szklanki!
10. Gwieździste, bezchmurne niebo i przyjemny wieczór
11. Spokojny sen niczym letnia mżawka!

1. Burzliwa pobudka
2. Tornado w przygotowaniach do wyjścia
3. Prędkość wiatru w drodze na busa
4. Spadek ciśnienia podczas drogi
5. Wzrost ciśnienia po przekroczeniu drzwi firmy
6. Letnia aura - słonecznie i przejściowe burze z piorunami podczas godzin spędzonych w pracy, czasem spotykane tsunami, sztormy i gradobiecie!
7. Morska bryza i napływ świeżego powietrza po...

Życie jest tak różnorodne..
Moje zaczęło się od wschodu słońca, ciepłego i promiennego. Na początku było tylko słonecznie, z ewentualnym kapuśniaczkiem lub bardzo szybkim deszczem z małej chmury, po którym zawsze! wychodziła tęcza – kolorowa, piękna, czasem podwójna. Potem zaczęły pojawiać się chmury, częściej ich nie było niż były, ale się zdarzały, lecz zawsze finalnie było słońce! Zaczęły się pojawiać burze z gradem, błyskawice, padał też piękny śnieg. I pod koniec dnia zza chmur wychodziło słońce – zawsze!! Nawet na chwilę, tylko po to by pięknie zajść, ale wychodziło! Teraz pięknie wschodzi słońce, zdarzają się chmury, deszcze, grady, śniegi, ale słońce zawsze wraca. To ono mi towarzyszy i przyświeca każdego dnia! Choć czasem zza chmur to zawsze przy mnie jest!

Życie jest tak różnorodne..
Moje zaczęło się od wschodu słońca, ciepłego i promiennego. Na początku było tylko słonecznie, z ewentualnym kapuśniaczkiem lub bardzo szybkim deszczem z małej chmury, po którym zawsze! wychodziła tęcza – kolorowa, piękna, czasem podwójna. Potem zaczęły pojawiać się chmury, częściej ich nie było niż były, ale się zdarzały, lecz zawsze finalnie...

Czasem słońce czasem deszcz od czasu do czasu pojawia się burza z piorunami a po niej wypogodzenie i barwna tęcza.

Czasem słońce czasem deszcz od czasu do czasu pojawia się burza z piorunami a po niej wypogodzenie i barwna tęcza.

1 Narodziny- delikatny zefirek co ledwie zbudził się nie do końca świadomy swego istnienia muska twarze mijanych osób mówiąc im " oto jestem".
2 Dzieciństwo-wiatr nieokrzesany, majowy radosny, co zrywa czapki z głów, oddychając głaszcze drzewa, okrywa swoje granice, trwa nieświadomy jak krótko potrwa ten radosny spokój.
3 Wiek nastoletni- huragan, tajfun ,tornado. Nie wie kim jest, nikt tego nie wie. Szuka granicy swojej siły, końca wytrzymałości. Nie liczy się ze zniszczeniami. Sieję wiatr i wie,że zbierze burzę.
4 Dorosłość - pasat- wiatr stały, niezmienny, umiarkowany. Dobrze zna swój bieg i nie ma zamiaru go zmieniać. Pewny jutra , pewny swego, pewny drogi, którą wybrał.
5 Starość - powiew spokoju, ciche szemranie wśród liści, nie widać go niemal, ale wciąż trwa rozradowany swym spokojnym podmuchem.
6. Śmierć- cisza. Bliscy ze zdumieniem stwierdzą-gdzie odział się wiatr? Nie zauważaliśmy go gdy był, a tak mocno odczuwamy jego brak.

1 Narodziny- delikatny zefirek co ledwie zbudził się nie do końca świadomy swego istnienia muska twarze mijanych osób mówiąc im " oto jestem".
2 Dzieciństwo-wiatr nieokrzesany, majowy radosny, co zrywa czapki z głów, oddychając głaszcze drzewa, okrywa swoje granice, trwa nieświadomy jak krótko potrwa ten radosny spokój.
3 Wiek nastoletni- huragan, tajfun ,tornado. Nie wie...

Słońce wschodzi, a wraz z nim ja.Pełna optymizmu i energii zaczynam nowy dzień. Spokojna, przyjemna aura. Droga do pracy. Na horyzoncie zaczynają gromadzić się burzowe chmury. Już się błyska... Ma pani ten raport? Nie? A to nie na dzisiaj? Słuchaj, weźmiesz za mnie dyżur? Musi pani to zrobić, natychmiast! I nagle grzmot! Ile można! Cóż, jestem tylko człowiekiem i czasem też tracę cierpliwość. Mówię wtedy to, co myślę...Spokojnie, zaczyna padać. Krople deszczu działają na mnie jak melisa. Całe napięcie spływa ze mnie i powoli moje płuca napełniają się świeżym poburzowym powietrzem. Na niebie pojawia się tęcza. Już wiem, że reszta dnia będzie cudowna. Z uśmiechem na twarzy wracam do domu i oddaję się ulubionym zajęciom. Ponieważ jestem typem skowronka, chodzę spać z kurami tuż po zachodzie słońca. Wpatruję się w niebo pełne gwiazd i odpływam w marzenia senne.

Słońce wschodzi, a wraz z nim ja.Pełna optymizmu i energii zaczynam nowy dzień. Spokojna, przyjemna aura. Droga do pracy. Na horyzoncie zaczynają gromadzić się burzowe chmury. Już się błyska... Ma pani ten raport? Nie? A to nie na dzisiaj? Słuchaj, weźmiesz za mnie dyżur? Musi pani to zrobić, natychmiast! I nagle grzmot! Ile można! Cóż, jestem tylko człowiekiem i czasem też...

Moje życie usłane jest alegoriami meteorologicznymi. Bywają takie chwile, w których wewnątrz mnie szaleje huragan. W myślach szaleje tornado, chociaż na twarzy widnieje uśmiech, łagodny jak poranny wietrzyk. Po jakimś czasie jednak moje życie rozpogadza się na jakiś czas, zza ciemnych chmur ukazuje się długo wyczekiwane słońce. Minie kilka dni i wewnątrz mnie panuje chłód, szron, a ja mam wrażenie, że wszystko co mnie otacza jest zimne, chłodne i ponure. Czasem też jak u każdego pojawia się burza. Taka, że pojawiają się pioruny, grzmoty i błyski. Kiedy po jakimś czasie wszystko wokół się rozjaśnia, znów mam nadzieję, że ten stan potrwa dłużej, że to słońce wewnątrz mnie i jego ciepłe promienie ocieplą wszystko wokół. W moim życiu panuje różny klimat, zależny od wielu czynników. Raz jest pochmurnie i mrocznie, a raz słonecznie i pogodnie. Nie da się przewidzieć, kiedy co nastąpi, bo jak wiadomo pogoda jest zmienna i nieprzewidywalna, tak jak życie człowieka.

Moje życie usłane jest alegoriami meteorologicznymi. Bywają takie chwile, w których wewnątrz mnie szaleje huragan. W myślach szaleje tornado, chociaż na twarzy widnieje uśmiech, łagodny jak poranny wietrzyk. Po jakimś czasie jednak moje życie rozpogadza się na jakiś czas, zza ciemnych chmur ukazuje się długo wyczekiwane słońce. Minie kilka dni i wewnątrz mnie panuje chłód,...

W poniedziałek - burza z piorunami! Ciągnie się powoli przez całe miasto, w stronę niemile widzianego budynku powiązanego ze stresem i, niestety, pracą. W drodze powrotnej jest nieco lepiej. Pioruny się już nie pojawiają, ale chmura dalej zachęcająco nie wygląda.

We wtorek wszystko wygląda podobnie, ale z ogromnej burzowej chmury zostaje tylko kilka deszczowych.

Środa niesie nadzieję, przez chmury powoli zaczyna przebijać się słońce, ale dalej pada.

W czwartek wreszcue brak opadów, za to pojawia się lekki wietrzyk.

Piątek jest najbardziej niespokojny. Od rana do południa następują gwałtowne opady, a ludzie zmagają się z niezwykle silnym wiatrem. Po południu natomiast słońce pięknie świeci. Pogoda wprost idealna na spacery! Tak już zostaje przez cały weekend. No, może tylko w niedzielny wieczór znowu robi się niebezpiecznie.

W poniedziałek - burza z piorunami! Ciągnie się powoli przez całe miasto, w stronę niemile widzianego budynku powiązanego ze stresem i, niestety, pracą. W drodze powrotnej jest nieco lepiej. Pioruny się już nie pojawiają, ale chmura dalej zachęcająco nie wygląda.

We wtorek wszystko wygląda podobnie, ale z ogromnej burzowej chmury zostaje tylko kilka deszczowych.

Środa...

To ja, tornado, budzę się do życia. Lekkim zefirkiem unoszę się i kołyszę nad ziemią, by tchnąć w dom życie. Z każdą godziną napędzam się, zwiększam obroty tworząc liczne przeciągi, by za chwilkę zacząć dmuchać silnym, chłodnym wiatrem, który wypełnia wszystkie zakamarki. Jest mnie wszędzie pełno. Rosnę w siłę. Swoimi podmuchami otwieram szafki, zamykam drzwi i zdmuchuje przedmioty. Wiruję, tańczę, przemykam w wesołych obrotach wszystkie progi. Jestem tornadem. Wywracam dom do góry nogami, by wieczorem opaść delikatną, chłodną mgiełką otulając wszystkie powierzchnie.

To ja, tornado, budzę się do życia. Lekkim zefirkiem unoszę się i kołyszę nad ziemią, by tchnąć w dom życie. Z każdą godziną napędzam się, zwiększam obroty tworząc liczne przeciągi, by za chwilkę zacząć dmuchać silnym, chłodnym wiatrem, który wypełnia wszystkie zakamarki. Jest mnie wszędzie pełno. Rosnę w siłę. Swoimi podmuchami otwieram szafki, zamykam drzwi i zdmuchuje...